Cassie II

Als dit geen film waard is weet ik het ook niet meer.

Gisteren kwam mijn lieve zusje Loes langs, het was hier nogal een chaos dus besloot ze het raam open te doen voor wat frisse lucht.

Wij wilden weer eens toegeven aan onze koopverslaving en gingen de stad in, even voor de beeldvorming; ik woon op 2 hoog in de winkelstraat.

Eenmaal thuis zijn we gaan eten en na een uur of 2 (ik voel me zo schuldig) kwamen we er achter dat Cassie wel erg rustig was.

Heel erg rustig want hij was er namelijk niet.

Met tranen prikkend achter mijn ogen schoot ik in mn jas om te gaan zoeken.

Ineens kreeg ik de ingeving om de dierenambulance te bellen, die hadden gelukkig een kleine grijze kater in mijn straat gevonden, hij was een winkel ingelopen.

Ze hadden hem naar het asiel gebracht, die de volgende ochtend pas open was.

Iedereen vond het hilarisch en stelde zich voor hoe Cassie midden in de volle winkelstraat naar beneden was gesprongen en een winkel in was gerend, arm beest.

Ik had een steen in mn maag en heb geen oog dichtgedaan.

Vanmorgen vroeg het asiel gebeld en aan de omschrijving te horen was het inderdaad Cas en was hij ongedeerd.

Om 11:30 mocht ik hem ophalen en toen ik m hoorde miauwen wist ik het meteen, dat was hem!

De rit op de fiets vond ie niet heel leuk maar eenmaal thuis was ie meteen weer in zn element en begon aan stoelen te hangen en in armen te bijten.

Ik ben zo blij dat mn schatje weer terug is en heb mijn schuldgevoel maar afgekocht met extra dure kattensnacks..

Shoot

Bontjas: H&m

Vandaag voor de tweede keer een shoot gedaan met Saskia.

Saskia heeft een blog over mode en wilde graag wat nieuwe foto’s.

Ze had een aantal setjes meegenomen, ik heb mijn fotografietalent opgegraven en zo begonnen we eerst binnen en later buiten.

Fotograferen is nog een hele kunst. Als je model eenmaal klaar staat en je eindelijk de goede stand van de camera hebt gevonden moet je zorgen dat je niet afgeleid word, in mijn geval door Cassie die zich als een waar topmodel voor mijn voeten wierp.

Toen ik zonder af te veel afleiding de foto’s binnen gemaakt had zijn we naar buiten gegaan.

Hier in de buurt zit een kerkje met een veld wat nu nog vol verse sneeuw lag, op de achtergrond wat monumentale panden, beter kan niet toch?

Toen we de foto’s van Sas gemaakt hadden besloten we mijn modellentalent maar eens uit te testen..HAHAHA!

Na het dichtknijpen van ogen, sneeuwballen gooien die vervolgens niet op de foto kwamen en wat ongemakkelijke poses besloot ik dat dit toch niet echt mijn ding was.

Oke Saskia is hier duidelijk beter in, ik hou me wel bij het fotograferen.

Terug thuis besloten we op het dak te klimmen voor “het mooie uitzicht”, glibberend en stuntelend kwamen we boven. Ik heb zelfs geknield in de sneeuw om Sas dr benen langer te laten lijken, alles voor een mooi plaatje natuurlijk.

Al met al was het weer heerlijk om te doen en zijn de foto’s prachtig geworden.

Ik denk er nog steeds over om Sas stiekem op de geven bij een modellenbureau.

Jullie kunnen haar blog lezen en de foto’s bekijken op http://formerparades.blogspot.com

Mocht je een modellencarriere ambieren en iemand zoeken om foto’s te maken dan houd ik me bij deze aanbevolen!

Nep I

Nep, sorry maar ik hou er van.

Nephaar, nepnagels, nepbruin en neptieten zijn mijn favorieten.

Dit artikel zal ik wijden aan iets waar ik niet zonder kan; nephaar, extentions in mijn geval.

Na jaren onzeker rondgelopen te hebben met wat dunne plukjes haar op mijn hoofd dat maar niet wilde groeien besloot ik in 2011 dat het tijd was voor iets anders.

Na een korte speurtocht op Vakantieveilingen had ik mijn reddende engel in handen: een bon voor een haarverlenging bij een salon in Purmerend.

Samen met een vriendin ging ik erheen, toch wat zenuwachtig want zou het wel echt zo worden als beloofd, of zou het een teleurstelling worden? Ik kon me haast niet voorstellen een paar uur later met een wilde bos haar de deur uit te gaan.

Na een paar uur zitten zaten ze er in, wauw! Eindelijk had ik een lange bos wapperende haren waar ik allerlei leuke dingen mee kon doen en die zeker voor meer zelfvertrouwen zorgde!

Zoals van te voren beloofd werken extentions verslavend en ben ik nog een paar keer teruggegaan om de extentions te vernieuwen.

Hier was ik dus heel tevreden over, toch zijn niet al mijn ervaringen met extentions zo euforisch..

Omdat Purmerend toch vrij lang reizen is besloot ik eens verder te kijken en kocht ik een bon op Vakantieveilingen voor wederom een haarverlenging met hetzelfde merk extentions, dit keer in Gouda.

Voor de onervaren onder ons, als extentions ingezet worden heb je deze meestal op je schoot liggen en geef je ze de kapper plukje voor plukje aan. Terwijl ik dit deed vormde zich een heuse minibontvacht op mijn schoot, de haren vielen nogal uit.

Tegen de tijd dat de extentions er in zaten had de minibontjas de vorm aangenomen van een tapijt waar Cruella jaloers op is.

Ondanks dit kleine voorteken was ik erg enthousiast. De extentions waren een stuk korter dan mijn vorige maar vielen heel mooi en natuurlijk.

Blij ging ik naar buiten.

‘s Avonds thuis besloot ik mijn haar maar eens te borstelen. Na een paar halen zat de borstel vol haar, stukjes wax (waarmee de extentions aan je haar vastzitten) en lag ook de grond vol haar. Vreemd dacht ik.

Vol goede moed borstelde ik verder en bedacht dat het morgen wel over zou zijn. Helaas het werd alleen maar erger.

Nadat de stofzuiger na een paar dagen overuren had gedraaid besloot ik dat het tijd was om de salon maar eens te bellen. Ik werd begripvol te woord gestaan en kon diezelfde week nog terecht voor een controle.

Wederom naar Gouda, eenmaal daar kreeg ik te horen dat ik mijn haar niet goed droogfohnde en verkeerde shampoo gebruike. Wel bijzonder dat ik daar de afgelopen 1,5 jaar nooit last van heb gehad, maar goed, een discussie leek me niet zo gepast dus heb ik braaf geglimlacht.

Ze besloten de waxjes opnieuw te verwarmen en zo strakker rond mijn eigen haar te zetten, ik had weer hoop.

Helaas, eenmaal thuis vielen de extentions weer met bossen uit.

Na een paar keer contact per mail en telefoon werd mij duidelijk dat er geen oplossing zou komen en besloot ik iets anders te bedenken.

En daar was Petra!

Ook mijn zusje is al tijden verslaafd aan extentions en erg enthousiast over Petra, die in Houten een salon aan huis heeft.

Ik besloot, ondanks mijn kleine trauma, met haar mee te gaan om bij Petra extentions te laten zetten.

Petra is een geweldige, talentvolle, vriendelijke, gezellige (moet ik nog doorgaan) vrouw.

Ze heeft mijn haar prachtig hersteld, en ik mag mijzelf nu de trotse eigenaar noemen van een lange bos blonde haren waar Barbie jaloers op is.

Kortom, denk je er over om extentions te nemen, oriënteer je goed, lees reacties op internet of doe navraag bij vrienden. Als je iets wilt weten over verzorging of waar wel of niet heen te gaan mag je me altijd een bericht sturen.

Panterprint!

Even een kort blogje om mijn nieuwe aankoop van deze week te laten zien en mijn liefde voor panterprint maar weer eens te uiten.

Afgelopen week kocht ik de Vans Authentic Leopard voor €69,95 bij Amigo in Utrecht.

De schoenen wilde ik al een tijdje maar omdat ik al 1000 paar schoenen heb mocht het niet van mezelf, helaas kon ik me nu echt niet meer inhouden.

De reacties liepen uiteen van “bah”, “afschuwelijk maar wel echt Mira” tot “jij maakt lelijke schoenen mooi”.

Ach als ik ze zelf maar mooi vind toch.

Panterprint, hoe fout het ook is, blijft een van mijn favoriete printjes.

Kamastura

Na vorige week voor het eerst in mijn leven de sexshop bezocht te hebben, volledig undercover en paranoide checkend of niemand mij zag (voor dat jullie wat denken, ik had een massagesteen nodig), besloot ik dat het dit weekend tijd was voor de volgende stap.

Dit resulteerde in een bezoekje aan de Kamasturabeurs.

Na veel scheve blikken en wilde verhalen van vrienden was ik best een beetje zenuwachtig, wat zou ik allemaal gaan zien?

Bij binnenkomst was alles verduisterd en verlicht met rood licht, voor de sfeer natuurlijk.

Er liepen veel bijzondere figuren en schaars geklede mensen rond. Mensen kijken is altijd leuk!

We waren nog geen paar minuten binnen of ik werd al gevraagd voor een fotoshoot voor een niet al te stijlvol blad, dit aanbod heb ik vriendelijk afgeslagen uiteraard.

Verder werden er allerlei artikelen verkocht waar je weet ik wat mee moet doen. De experts zullen er wel raad mee weten maar ik had bij de meeste attributen geen flauw idee waar het voor diende.

Ondanks de wat ordinaire shows en activiteiten vond ik het toch een hele leuke beurs.

We hebben een mooie burlesque-act gezien, mijn mannelijke vergezeller vond die het minst leuk om dat ze niks uittrok, maar ik vond het prachtig om een keer te zien.

De sm-hoek zijn we maar hard voorbij gelopen net als de erotische cinema en de dvdcorner.

Bijzonder om de zien was de erotic art gallery en de penis artist, deze man maakt portretten met zijn “geval”, heel realistich en erg knap.

Ik heb nog wat leuke beautyspulletjes kunnen kopen, want ja die verkopen ze ook, en we zijn op de foto geweest met Kim Holland. Wat een heerlijk mens!

Heb je niet al te veel schaamte en wil je een keer wat anders dan de huishoudbeurs dan raad ik je zeker aan om de Kamasutrabeurs te bezoeken!

Ontvoerd

Wegens het gebrek aan foto’s bij de nog niet gepubliceerde artikelen na mijn inspiratie-aanval van gisteravond, vandaag een klein stukje over een van mijn favoriete tv programma’s.

Ontvoerd.

Ontvoerd is een programma van mijn lievelingsmopperkont John van de Heuvel.

Hierin helpt hij wanhopige ouders die door hun (meestal) ex-wederhelft ontnomen zijn van hun kroost.

Nu zijn kinderen niet mijn favoriete personen maar ik kan me wel voorstellen dat je je wel gaat hechten aan die bengels als je ze jarenlang in huis hebt gehad.

De ex-wederhelft is meestal niet in voor communicatie en heeft het kind op brute wijze naar een onguur plaatsje in een nog onguurder land ontvoerd.

John stuurt zijn vaste assistent Peter vooruit naar het betreffende land om daar wazige filmbeelden van het kind te maken die vervolgens onder het genot van een kopje thee en veel tranen aan de achtergebleven ouder geshowd worden. Die na het zien van de wazige grijze vlekken dan altijd roept: Ja dat is m!

Vervolgens vertrekt John inclusief wanhopige ouder naar het verafschuwde land.

Hier word een moment en plek gekozen waar achtergebleven ouder en ontvoerde kind herenigd kunnen worden.

Meestal gaat dit is keer of 3 mis waarna bij de 4e poging kind en ouder elkaar huilend in de armen sluiten en  beide ouders vervolgens per telefoon verder ruziën.

Bij de mislukte pogingen trakteert John ons op wat scheldpartijen en vermeld nog een paar keer dat toch echt alle documenten in orde zijn.

Hierna zijn er trouw problemen met de documenten om het kind het land uit te krijgen. Gelukkig weet onze held John dit altijd snel op te lossen en vliegen ouder en kind samen naar Nederland voor een lang en gelukkig leven.

Ondanks mijn ietwat cynische reactie vind ik het een mooi initiatief om hulpeloze ouders op deze manier bij te staan en geniet ik iedere zondagavond weer van alle voorspelbare spanning en huilende ouders.

Winter

Winter, zwak uitgedrukt niet echt mijn favoriete seizoen.

Zat ik vorig jaar rond deze tijd nog onder de palmbomen van Aruba, nu moet ik toch echt genoegen nemen met -10 en bevroren weilanden.

Vorige week hoopte ik nog dat de winter ons vergeten was en het snel lekker warm zou worden.

Vorige week was het nog bijna zomer en ging ik uit logeren, inclusief All Stars, exclusief muts en handschoenen.

Toen mijn gastheer de volgende ochtend het beloofde ontbijt op bed ging maken hoorde ik enthousiaste kreten vanuit de woonkamer.

Staat Gaston van de Postcodeloterij voor de deur? Zijn de asociale buren aan het verhuizen? Ligt er een naakt topmodel op de bank? Nee hoor, sneeuw.

Bah, dacht ik. Misschien als ik net doe of het niet bestaat gaat het wel weg, dacht ik terwijl ik de deken over me heen trok en besloot verder te gaan met mijn droom over agressieve beerhonden (later meer hier over).

Werkt niet kan ik jullie vertellen. Toen ik een uur later wakker werd had de sneeuw gewoon besloten te blijven liggen.

Omdat ik toch een keer naar huis moest (mijn excuus was dat Cas me miste), besloot ik de sneeuw te trotseren, op mijn All Stars.

Enigszins winters (lees compleet bevroren en versneeuwd) kwam ik thuis aan, waar ik besloot mijn All Stars om te ruilen voor warme winterlaarzen.

Niet heel slim bleek later.

Als enige -65’er ben ik met mijn gezicht in de sneeuw beland, niet expres dus. Een blauw been, paarse knie en verdraaide elleboog rijker besloot ik dat het nu toch echt tijd was voor vakantiefoto’s en warme chocolademelk.

Bloggen

Omdat ik na mijn eerste artikel niet als een gestoord kattenvrouwtje (zoals een niet nader te noemen manpersoon mij noemt) wil overkomen heb ik besloten wat meer te vertellen over mijzelf en waarom ik ben gaan bloggen.

Geinspireerd door mijn lieve klasgenoot Saskia  (mag ik vriendinnetje zeggen?) besloot ik dat de wereld klaar is voor mijn hersenspinsels.

Zoals iedereen waarschijnlijk heb ik overal een mening over en vind ik dat mijn mening ook altijd de beste is.

Ik vind het heerlijk om anderen te bekritiseren en belachelijk te maken (heel vals), ikzelf ben ook een van mijn favoriete uitlachpersonen.

Ik ben namelijk nogal onnozel, stoot regelmatig mijn teen tegen dezelfde deurpost, laat alles uit mijn handen vallen en kan niet eten zonder mijn nieuwe jurkje onder te knoeien.

Verder vind ik het leuk om producten te reviewen, te vertellen waar ik blij van word en werkt schrijven voor mij therapeutisch.

Ook is het in mijn volgende blok op school de opdracht om een blog te maken.

Dus mocht geen mens besluiten mijn blog te lezen dan bespaar ik in ieder geval op therapiekosten en kan ik lekker klagen onder het mom van “ik werk aan school”.

Kortom; neem je de wereld niet al te serieus? Volg mij!

Cassie

Als openingsartikel van dit blog een verhaaltje over mijn grote liefde, kleine schatje en dikke monster; ook wel Cas genoemd.

Cassie is nu een halfjaar en ik snap moeders die hun eigen kind het mooiste vinden helemaal, mijn kleine tijger is de mooiste en liefste kat ter wereld!

Eén klein dingetje: Het is een kat.

Een kleine anekdote om jullie inzicht te geven in hoe eigenwijs dit monster is.

Meneer weigert om in zijn dure mand te slapen en moet persé bij ons in bed, inclusief nachtelijke speelpartijen en wake-upcalss om 5 uur ‘s ochtends. Prima.

Vannacht sliep ik voor het eerst in tijden alleen, geen probleem dacht ik, ik kruip wel tegen Cassie aan, dacht ik.

Toen ik inmiddels al een halfuur in bed lag, was meneer nog steeds niet op komen dagen (mannen!).

Na een paar keer roepen, prr-en, en krassen aan het bed hoorde ik beweging naast het bed op de grond, waar de tot nu toe ongebruikte mand stond.

Juist. Meneer had besloten de nacht alleen door te brengen. Net nu ik alleen sliep natuurlijk.

Na veelvoudig roepen, aaien en lokken was Cas nog steeds niet van plan bij me te komen liggen.

Maar, ik krijg nou eenmaal altijd mijn zin.

Mand gepakt inclusief kat, op lege kant van het bed gezet.

Welterusten!